Οδοιπορικό του γαλλικού πρακτορείου στους δρόμους της Αθήνας...
με αφορμή το δεύτερο ετήσιο ρεπορτάζ γκράφιτι που διοργανώνεται αυτές τις μέρες σε περιοχές του λεκανοπεδίου (Pics)
Ένα γιγάντιο λιοντάρι βρυχάται με φόντο μια Ελληνική σημαία. Πρόκειται για ένα από τα "οργισμένα" γκράφιτι το οποίο καλύπτει τον τοίχο ενός σχολείου σε ένα εργατικό προάστιο των Αθηνών.
Οι πλειοψηφία των γκράφιτι στην Αθήνα δεν παραπέμπουν σε ευτυχισμένες εικόνες, αλλά σε σκηνές βίας και απελπισίας αναφέρει ο δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου που κάνει ένα οδοιπορικό στους δρόμους της πρωτεύουσας.
Εξήντα καλλιτέχνες του δρόμου έχουν στη διάθεσή τους τριάντα κτίρια σε υποβαθμισμένες περιοχές (Νίκαια, Ρέντης, Ταύρος) για να τα μετατρέψουν σε καμβά δημιουργίας στο δεύτερο ετήσιο φεστιβάλ που διοργανώνεται στη πρωτεύουσα.Σύμφωνα με τους οργανωτές το μήνυμα του φεστιβάλ έχει ένα θετικό πρόσημο «Κρίση; Ποια κρίση;», ωστόσο αρκετοί καλλιτέχνες φαίνεται να αψηφούν την προτροπή. Στόχος; των διοργανωτών είναι να δείξουν πως η Ελλάδα περνάει πλέον σε μια νέα φάση και αφήνει πίσω της τις δύσκολες ημέρες των προηγούμενων ετών.
Μεταξύ των ξένων συμμετεχόντων στο φεστιβάλ είναι Franck Duval από τη Γαλλία. Αρχικά ήταν καλλιτέχνης κολάζ ο οποίος πέρασε στο γκράφιτι το 2006. "Όλοι πληρώνουμε για την κρίση, είτε πρόκειται για την Ελλάδα, είτε αλλού. Η αλήθεια είναι πάντως πως τα... τείχη της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά" και πρόσθεσε "Οι δρόμοι της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά."
Από την μεριά του ο Πάνος Χαραλάμπους, ένας από τους αντιπροέδρους κοσμήτορες της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας που διοργανώνει την εκδήλωση, δήλωσε: "Επιδιώκουμε να προκαλέσουμε αντιδράσεις. Η τέχνη δεν είναι πλέον μόνο για λίγους, βγαίνει στο δρόμο. Τα τελευταία χρόνια είχαμε μια έκρηξη των γκράφιτι ως μια μορφή διαμαρτυρίας. Οι νέοι άνθρωποι ήθελαν να εκφράσουν τις απόψεις τους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και το street art είναι το ιδανικό όχημα.".
Από τη πλευρά τους η διοργανώτρια, Γωγώ Κολιβίρα περιγράφει την κατάσταση λέγοντας πως οι καλλιτέχνες ερμήνευαν τις ειδήσεις στο χώρο, αλλά με στόχο την αισιοδοξία και την ελπίδα. Η δημιουργίες στο δρόμο είναι ζωτικό κομμάτι της πόλης».
Η εκδήλωση, η οποία απολαμβάνει τη στήριξη της Γαλλίας, του Ισραήλ και της Ελβετικής πρεσβείας, κλείνει στο τέλος του Ιουνίου, με μια έκθεση φωτογραφίας του graffiti και συνθήματα που έχουν εμφανιστεί στην Αθήνα, από την αρχή της κρίσης το 2010.
με αφορμή το δεύτερο ετήσιο ρεπορτάζ γκράφιτι που διοργανώνεται αυτές τις μέρες σε περιοχές του λεκανοπεδίου (Pics)
Ένα γιγάντιο λιοντάρι βρυχάται με φόντο μια Ελληνική σημαία. Πρόκειται για ένα από τα "οργισμένα" γκράφιτι το οποίο καλύπτει τον τοίχο ενός σχολείου σε ένα εργατικό προάστιο των Αθηνών.
Οι πλειοψηφία των γκράφιτι στην Αθήνα δεν παραπέμπουν σε ευτυχισμένες εικόνες, αλλά σε σκηνές βίας και απελπισίας αναφέρει ο δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου που κάνει ένα οδοιπορικό στους δρόμους της πρωτεύουσας.
Εξήντα καλλιτέχνες του δρόμου έχουν στη διάθεσή τους τριάντα κτίρια σε υποβαθμισμένες περιοχές (Νίκαια, Ρέντης, Ταύρος) για να τα μετατρέψουν σε καμβά δημιουργίας στο δεύτερο ετήσιο φεστιβάλ που διοργανώνεται στη πρωτεύουσα.Σύμφωνα με τους οργανωτές το μήνυμα του φεστιβάλ έχει ένα θετικό πρόσημο «Κρίση; Ποια κρίση;», ωστόσο αρκετοί καλλιτέχνες φαίνεται να αψηφούν την προτροπή. Στόχος; των διοργανωτών είναι να δείξουν πως η Ελλάδα περνάει πλέον σε μια νέα φάση και αφήνει πίσω της τις δύσκολες ημέρες των προηγούμενων ετών.
Μεταξύ των ξένων συμμετεχόντων στο φεστιβάλ είναι Franck Duval από τη Γαλλία. Αρχικά ήταν καλλιτέχνης κολάζ ο οποίος πέρασε στο γκράφιτι το 2006. "Όλοι πληρώνουμε για την κρίση, είτε πρόκειται για την Ελλάδα, είτε αλλού. Η αλήθεια είναι πάντως πως τα... τείχη της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά" και πρόσθεσε "Οι δρόμοι της Αθήνας αξίζουν λίγο περισσότερο χρώμα και χαρά."
Από την μεριά του ο Πάνος Χαραλάμπους, ένας από τους αντιπροέδρους κοσμήτορες της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας που διοργανώνει την εκδήλωση, δήλωσε: "Επιδιώκουμε να προκαλέσουμε αντιδράσεις. Η τέχνη δεν είναι πλέον μόνο για λίγους, βγαίνει στο δρόμο. Τα τελευταία χρόνια είχαμε μια έκρηξη των γκράφιτι ως μια μορφή διαμαρτυρίας. Οι νέοι άνθρωποι ήθελαν να εκφράσουν τις απόψεις τους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και το street art είναι το ιδανικό όχημα.".
Από τη πλευρά τους η διοργανώτρια, Γωγώ Κολιβίρα περιγράφει την κατάσταση λέγοντας πως οι καλλιτέχνες ερμήνευαν τις ειδήσεις στο χώρο, αλλά με στόχο την αισιοδοξία και την ελπίδα. Η δημιουργίες στο δρόμο είναι ζωτικό κομμάτι της πόλης».
Η εκδήλωση, η οποία απολαμβάνει τη στήριξη της Γαλλίας, του Ισραήλ και της Ελβετικής πρεσβείας, κλείνει στο τέλος του Ιουνίου, με μια έκθεση φωτογραφίας του graffiti και συνθήματα που έχουν εμφανιστεί στην Αθήνα, από την αρχή της κρίσης το 2010.