Ο Γούντι Αλεν σε ερωτικές περιπέτειες

Επιστρέφει με μια φάρσα-πορτρέτο των πολυεθνικών νεοϋορκέζικων συνοικιών και για πρώτη φορά μετά το 2000 δεν σκηνοθετεί ο ίδιος ταινία του, περνώντας την κάμερα στα χέρια του Τζον Τουρτούρο

Γούντι Αλεν και Τζον Τουρτούρο μπλέκουν σε ένα... ερωτικό τρίο στην ταινία «Ερασιτέχνης ζιγκολό»

Ερασιτέχνης ζιγκολό
Του Τζον Τουρτούρο

Τζον Τουρτούρο, Γούντι Αλεν, Σάρον Στόουν, Βανέσα Παραντί, Λιβ Σράιμπερ, Σοφία Βεργκάρα

Οταν μαθαίνει πως η 50άρα δερματολόγος του θέλει να ανανεώσει την ερωτική της ζωή με ένα? τρίο, ο Μάρεϊ Σουόρτζ, υποχόνδριος Εβραίος και έκπτωτος βιβλιοπώλης που συζεί με μια πολύτεκνη Αφροαμερικάνα, προτείνει στον Φιοραβάντε, τον ανθοπώλη γείτονα και φίλο του, να κάνει ένα? ψυχικό, έναντι αμοιβής φυσικά.

Καθώς η συνεύρεση στέφεται με επιτυχία, οι Μάρεϊ και Φιοραβάντε ξεκινούν νέες καριέρες ως προαγωγός και ζιγκολό, ώσπου ο τελευταίος ερωτεύεται αναπάντεχα μια πελάτισσα, νεαρή χήρα από τη χασιδική κοινότητα του Μπρούκλιν...

Δυνατές ερμηνείες στο «Τραγούδι της καρδιάς μου» του Πολ Αντριου Γουίλιαμς

Φάρσα ερωτικών ηθών, γλυκόπικρη σπουδή για το πέρασμα του χρόνου, πορτρέτο των πολυεθνικών νεοϋορκέζικων συνοικιών. Η πέμπτη σκηνοθετική δουλειά του βετεράνου καρατερίστα Τζον Τουρτούρο (η γνωστότερη στο ελληνικό κοινό παραμένει το «Απιστίες και τσιγάρα», του 2005) θέλει να είναι κάτι από όλα τα παραπάνω, συν ένα λαβ στόρι της ενδεκάτης ώρας, όμως μοιάζει χαμένη στον στρόβιλο ενός «σκόρπιου» σεναρίου που αποτυγχάνει να κρατήσει τις αρχικές του υποσχέσεις και βυθισμένη σε έναν αχρείαστο ναρκισσισμό που εμποδίζει τον δημιουργό της από να διατυπώσει οτιδήποτε ουσιώδες για τη σχέση των φύλων.

Ευτυχώς, για τη... σύγχυση αποζημιώνει σε έναν μεγάλο βαθμό ο Γούντι Αλεν με το πνεύμα, τον κυνισμό και τις σπαρταριστές του ατάκες (για πρώτη φορά σε ταινία που δεν σκηνοθετεί ο ίδιος από την εποχή της μαύρης κωμωδίας «Η γυναίκα μου κομμάτια να γίνει», το 2000), ενώ το δικό τους πικάντικο στίγμα δίνουν στα τεκταινόμενα οι Σάρον Στόουν και Σοφία Βεργκάρα με τη σύντομη πλην εκρηκτική «χημεία» τους στο πρώτο μισό του φιλμ (2013, Fading gigolo).

Το τραγούδι της καρδιάς μου
του Πολ Αντριου Γουίλιαμς

Τέρενς Σταμπ, Βανέσα Ρέντγκρεϊβ, Τζέμα Αρτερτον, Κρίστοφερ Εκλεστον

Ποτέ δεν είναι αργά για μαθήματα ζωής, μας λένε μέσα από τις ιλαροτραγικές τους νότες όλες οι ταινίες τρίτης ηλικίας που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στο σινεμά ? από το «Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ» και το «Κουαρτέτο» μέχρι τα πολύ πρόσφατα «Απρόσμενος έρωτας» και «Τα καλύτερα έρχονται» (ας αφήσουμε έξω την καθαρά φιλοσοφική, ανένδοτα υπαρξιστική «Αγάπη» του Μίκαελ Χάνεκε).

Ετσι κι εδώ, στη δραμεντί του Βρετανού Πολ Αντριου Γουίλιαμς, η μαθητεία περιμένει στη γωνία τον Αρθουρ, μουντρούχο 70άρη συνταξιούχο, που ενώ λατρεύει την καρκινοπαθή γυναίκα του, χολώνεται με τη συμμετοχή της σε μια συνοικιακή χορωδία ηλικιωμένων, όπου, μάλιστα, αναγκάζεται να την πηγαίνει ο ίδιος στο αναπηρικό της καροτσάκι. Η γκρίνια του έχει απομακρύνει και τον γιο του, ζωντοχήρο μηχανικό που μεγαλώνει μόνος την ανήλικη κόρη του, ενώ το μόνο δικό του χόμπι είναι να συναντά κάποιους φίλους του στην τοπική παμπ.

Δεν είναι μόνο τα κλισέ που δηλώνονται αμέσως, από τη γνωριμία μας κιόλας με τα πρόσωπα και τις (ιατρικές, μεταξύ άλλων) καταστάσεις, είναι και το τι ακριβώς ακολουθεί που εκπέμπεται από αυτά.

Μολαταύτα, κι ενώ θα έπρεπε βαριεστημένα να αναμένεις τη δρομολογημένη συμφιλίωση του Αρθουρ με τις ζωογόνες χαρές, ειδικά δε μετά την (προφανή) μεσολάβηση μιας τραγωδίας, νιώθεις να αφοπλίζεσαι από τη χάρη και το σθένος των πρωταγωνιστικών ερμηνειών, και ιδίως του σπουδαίου Τέρενς Σταμπ, του οποίου η αυστηρή φιγούρα, το κουρασμένο βλέμμα και η δεσποτική φωνή πλημμυρίζουν το φιλμ με μια γλυκιά μελαγχολία που δύσκολα σε αφήνει ασυγκίνητο (2012, Song for Marion).

Η μοναχική σύζυγος
Του Σατιαζίτ Ρέι

Ματάμπι Μουχέρτζι, Σουμίτρα Τσατέρτζι, Σαϊλεν Μουχέρτζι

Πανέμορφη ιστορία καταπιεσμένων επιθυμιών και ανομολόγητου έρωτα με φόντο τη Βεγγάλη του 1880, γύρω από τη σχέση έρωτα που βαθμιαία αναπτύσσεται ανάμεσα στην Τσαρουλάτα, την παραμελημένη, φιλογράμματη νεαρή σύζυγο ενός πολυάσχολου εκδότη πολιτικής εφημερίδας, και τον Αμάλ, τον ανέμελο, καλομαθημένο εξάδελφο του τελευταίου που καλείται να μείνει στο σπίτι του ζεύγους μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο. Δράμα σύνθετο κάτω από τη λιτή του περιβολή, με την κάμερα να ακροβατεί εκφραστικά στους περιορισμένους χώρους ενός αρχοντικού, τα ήθη της εποχής, κοινωνικά και πολιτικά, να προβάλλουν αδρά από τη στοιχειωδέστερη κιόλας ανταλλαγή κουβέντας και τα συναισθήματα να εκρήγνυνται μέσα από τις πιο απλές ακόμα χειρονομίες ή σιωπές. Από τις μεγάλες ταινίες του Ινδού Σατιαζίτ Ρέι, δημιουργού της φημισμένης νεορεαλιστικής τριλογίας του Απου, σε πρώτη ελληνική προβολή (1964, Charulata).

Το τρίτο πρόσωπο
Του Πολ Χάγκις

Λίαμ Νίσον, Μίλα Κούνις, Εντριεν Μπρόντι, Κιμ Μπάσινγκερ, Τζέιμς Φράνκο, Μαρία Μπέλο, Ολίβια Γουάιλντ

Ενας βραβευμένος συγγραφέας, που απατά τη γυναίκα του με μια νεαρή δημοσιογράφο, καταφεύγει σε ένα ξενοδοχείο στο Παρίσι προσπαθώντας να ολοκληρώσει το νέο του βιβλίο. Ενας Αμερικανός επιχειρηματίας στη Ρώμη γοητεύεται από μια Τσιγγάνα που ισχυρίζεται πως περιμένει να ξανασυναντηθεί με την κόρη της. Μια πάλαι ποτέ ηθοποιός και νυν καμαριέρα ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη διεκδικεί την κηδεμονία του γιου της από τον πρώην σύζυγό της, διάσημο καλλιτέχνη. Σχέσεις αγάπης και μίσους σε ένα ποικίλων φόντων και σπονδυλωτής δομής δράμα (2013, Third person).

ΠΗΓΗ