αφού πεθάνει; Η ζωή του δεν ήταν ενδιαφέρουσα για όλους. Ο θάνατός του, όμως, πουλάει πιο τρελά και από τα cd του. Ο Παντελής Παντελίδης σε μια βιωματική ακροστιχίδα.
Ποδόσφαιρο… Η πρώτη του αγάπη. Σε ύψος 1μ.80 δεν ένιωσε ποτέ να του λείπει κάτι. Γιατί, όπως παραδεχόταν «μια χαρά ψηλός ήμουν για ποδοσφαιριστής» και αυτό ήταν που τον ενδιέφερε ως πιτσιρίκι. Να κλωτσάει τη μπάλα, να βάζει γκολ και να παίξει επαγγελματικά. Η θέση του ήταν επιθετικός και πιθανόν να είχε φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο – αφού ο ίδιος περιέγραφε τον εαυτό του ως παικταρά – αν δεν προέκυπτε στα 18 του χρόνια πρόβλημα υγείας. «Μέχρι τότε ήξερα ότι αν δεν τραυματιζόμουν, θα ήμουν ποδοσφαιριστής. Έμαθα, όμως ότι λόγω των προπονήσεων η καρδιά μου έχει μεγαλώσει πολύ και αναγκάστηκα να σταματήσω».
Η αγάπη του σταμάτησε εκεί. Άντε και στο να βλέπει κάνα ματς στην τηλεόραση, αφού οτιδήποτε παραπάνω θα τον πλήγωνε. «Δεν παίζω από τότε, γιατί δεν μπορώ όπως μπορούσα. Ξέρω πως μόλις παίξω ξανά θα στενοχωρηθώ. Το κορμί μου δεν πάει να κάνει αυτά που σκέφτεται το μυαλό μου».
Α ΕΚ… Μεγαλωμένος μερικά χιλιόμετρα μακριά από τη Ν. Φιλαδέλφεια, από προσφυγική οικογένεια, η αγάπη του για την ΑΕΚ μοιάζει αυτονόητη. Ντέρμπι και ευρωπαϊκά ματς τον προσέλκυαν στο γήπεδο, ήταν σημείο αναφοράς για τα αποδυτήρια της Ένωσης τα τελευταία χρόνια, μέχρι και συλλυπητήρια ανακοίνωση εξέδωσε χθες η ΠΑΕ. Το γήπεδο, όμως, εσχάτως το είχε κόψει. Μην τυχόν μπει… γκολ και δεν μπορεί μετά να πάει στο μαγαζί.
«Τρελαίνομαι στα γκολ της, φωνάζω και κλείνει η φωνή μου. Την τελευταία φορά που πήγα ήταν στο ΑΕΚ - Ολυμπιακός. Έριχνε τουλούμια βροχή. Πήγαμε με τρία παπάκια με τους φίλους μου. Το είδαμε από τη «σκεπαστή». Ποτέ δεν πάω στο γήπεδο με στυλ «ξέρεις είμαι ο Παντελίδης». Μακριά από εμένα αυτά».
Ν αυτικό… Στα 18 του χρόνια βρέθηκε μπροστά σε αδιέξοδο. Το ποδόσφαιρο ήταν ο επαγγελματικός του προσανατολισμός και όταν το έχασε έπρεπε να βρει μια εναλλακτική πορεία ζωής. Έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασε σε στρατιωτική σχολή. Υπηρέτησε στο πολεμικό ναυτικό και 20 χρονών έγινε μόνιμος. Παραιτήθηκε μετά την απότομη επιτυχία του και ακολούθησε επαγγελματικά το τραγούδι.
«Παραιτήθηκα από το Πολεμικό Ναυτικό όταν έκλεισα το συμβόλαιο για να εμφανιστώ στο σχήμα Καρράς-Πάολα-Παντελίδης. Αυτό ήταν μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που πήρα και είχα τη στήριξη των δικών μου. Έπρεπε να εγκαταλείψω το Πολεμικό Ναυτικό γιατί δεν επιτρεπόταν να ασχολούμαι παράλληλα με το τραγούδι».
Τ ίμιος... Στην πλειοψηφία των συνεντεύξεων που έχει δώσει, καλείται να περιγράψει τον εαυτό του, έτσι όπως κατάφερε να κερδίσει τον κόσμο σε μια εκρηκτική πορεία την τελευταία τετραετία. «Το μυστικό είναι να είσαι απλός, αληθινός και πάνω από όλα, ο εαυτός σου. Θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος επιλέγει τις δικές του αξίες για να προχωρήσει στη ζωή του. Οι δικές μου είναι η ειλικρίνεια και η αγάπη στον διπλανό μου», δήλωνε και επέλεγε ως την πλέον αντιπροσωπευτική λέξη για τον ίδιο την τιμιότητα.
Ε φτά χρονών... Τότε ξεκίνησαν όλα και ανακάλυψε το πάθος του για το τραγούδι και τη μουσική. Λίγα χρόνια μετά ζήτησε για δώρο από τους γονείς του μια κιθάρα και από τα 11 του χρόνια άρχισε να μαθαίνει. Δεν πήγε ποτέ σε ωδείο, δεν έκανε ποτέ μαθήματα φωνητικής, μέχρι και την ημέρα του θανάτου δεν είχε ακολουθήσει καμία μουσική πεπατημένη των τραγουδιστών. Ήταν 100% αυτοδίδακτος, παρακολουθώντας τηλεόραση ή ακούγοντας ραδιόφωνο, μιμούμενος όσα έβλεπε και άκουγε.
Λ ουλούδια… Μια από τις εικόνες που προκαλούσαν διαρκώς το κοινό αίσθημα και παράλληλα συζήτηση γύρω από το όνομά του. Διόλου κολακευτική! Το φαινόμενο με τα χιλιάδες λουλούδια να τον σκεπάζουν μέχρι και τις εικόνες με καναπέδες και τραπέζια στην πίτσα, κάθε φορά που έκλεινε το πρόγραμμά του γινόταν κάθε φορά αιτία αντιπαράθεσης. Και ο ίδιος τοποθετήθηκε/απολογήθηκε στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε πριν το θάνατό του.
«Το κάνουμε για πλάκα. Γιατί είμαστε μεταξύ μας όλο το μαγαζί και γνωριζόμαστε. Δεν με ενοχλεί αν θέλει ο άλλος να σπάσει το τραπέζι του. Δεν πετάνε πράγματα σε μένα. Παλιά έσπαγαν πιάτα. Κάπως πρέπει να ξεσπάσει ο κόσμος. Ουσιαστικά, δείχνουμε ότι φεύγουμε από το μαγαζί. Θυμάσαι πώς γινόταν παλιά στα σχολεία, που καίγαμε τα βιβλία και πετάγαμε τα θρανία; Ε, αυτό ακριβώς. Ότι δηλαδή τελειώσαμε και φεύγουμε».
Η μάνα… Αθηνά Παντελίδη. Η δική της εικόνα, το δικό της κλάμα, ο δικός της θρήνος θα έπρεπε να αρκούν για να σταματήσει ο κανιβαλισμός για το θάνατο του Παντελή Παντελίδη. Ο εκλιπών είχε αδυναμία στην μητέρα του, την οποία πρακτικά σύστησε στο ευρύ κοινό όταν της αφιέρωσε το διπλό πλατινένιο δίσκο του και την ανέβασε στη σκηνή δίπλα του. Και, όπως είχε παραδεχτεί, η μαμά ήταν η υπεύθυνη των οικονομικών του. «Επειδή δεν είμαι οικονόμος, έχω αφήσει την διαχείριση στη μητέρα μου! Αλλιώς δεν γλιτώνουμε με τίποτα! Παίρνω τον φάκελο, ''τσιμπάω'' το ένα πέμπτο και τα άλλα τα στέλνω στη μάνα μου»
Σ οκ… Σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος βρίσκεται σε σοκ από χθες το πρωί, όταν τα νέα για το θάνατο του Παντελή Παντελίδη κυκλοφόρησαν. Οι δέκα λέξεις του Βασίλη Καρρά ήταν εκείνες που συγκλόνισαν περισσότερο, αφού οι δυο τους πραγματικά είχαν σχέση πατέρα και γιου. Σε παλαιότερη συνέντευξή του, άλλωστε, ο εκλιπών είχε πει για τον Καρρά πως «είναι η Ακρόπολη της Ελλάδας».
….
Π ρόσφυγας... Το πραγματικό του όνομα είναι Μιντίκογλου και κατάγεται από τη Μικρά Ασία. Δεν το άλλαξε ο ίδιος για καλλιτεχνικούς λόγους, αλλά ο συνονόματός παππούς του όταν ήρθε στην Αθήνα. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στη Νέα Ιωνία, μερικά σπίτια πιο δίπλα από εκείνο που ζούσε ο Στέλιος Καζαντζίδης. «Το επώνυμο του παππού μου ήταν Μιντίκογλου -σημαίνει καβαλάρης- και επειδή λεγόταν Παντελής το έκαναν Παντελίδης. Από τις ίδιες περιοχές είμαστε. Ξέρεις, όσοι ήρθαν στη Νέα Ιωνία κατάγονταν από δύο γειτονικές περιοχές της Μικράς Ασίας, την Ισπάρτα και την Αλάγια. Οι Αλαγιαλήδες και οι Σπαρταλήδες. Και ο Καζαντζίδης από εκεί ήταν».
Α λκοολικές οι νύχτες... Παρότι φαντάζει δεκαετία μακριά, το πρώτο του άλμπουμ με τον εν λόγω τίτλο κυκλοφόρησε το 2012 κι έγινε διπλά πλατινένιος. Εκείνη την εποχή αρχίζει και τις εμφανίσεις του σε νυχτερινά κέντρα με το «Teatro» λόγω της στενής του φιλίας με τον Κώστα Μπερκτάκη να είναι το ορμητήριο του στην Αθήνα. Σε αυτή την τετραετία συνεργάστηκε με αρκετά από τα μεγαλύτερα ονόματα της λαϊκής ή ποοπ σκηνής, όπως ο Βασίλης Καρράς, ο Γιώργος Μαζωνάκης, ο Πλούταρχος, η Πάολα και εσχάτως η Δέσποινα Βανδή.
Ν έα Ιωνία… Η γειτονιά του! «Γεννήθηκα στη Νέα Ιωνία Αθηνών το 1983, οι παιδικές μου μνήμες είναι πολύ ευχάριστες. Ήμασταν πολύ δεμένη οικογένεια, και μέχρι και σήμερα είμαστε», είχε πει σε συνέντευξή του, με τις καλύτερες των αναμνήσεων να τον συνοδεύουν ακόμα και αργότερα όταν επέλεξε να αγοράσει σπίτι στο Πανόραμα Βούλας για να ζήσει ως εργένης! «Όλοι μου οι φίλοι εδώ είναι. Θέλω να ξυπνώ και να πίνω καφέ μαζί τους», διηγούταν πριν μερικά χρόνια για την αυθεντική, προσφυγική γειτονιά του, στην οποία οι γονείς του διατηρούν πρακτορείο ΟΠΑΠ, το οποίο λειτουργεί ο δύο χρόνια μικρότερος αδελφός του. Ο Παντελής Παντελίδης είχε τρελή αδυναμία στον μικρό του αδελφό, ο οποίος παίζει ποδόσφαιρο και ίσως κάνει την καριέρα που ο εκλιπών δεν κατάφερε.
Τ ραγούδια… Γράφει για τον εαυτό του, γράφει για συνεργάτες του, γράφει και τραγουδάει, γράφει και τα μοιράζει. Πάντα θεωρούσε τον εαυτό του περισσότερο δημιουργό, παρά ερμηνευτεί και επ’ ουδενί δεν ήθελε να έχει το «επιτελείο» του να τού ετοιμάζει τους δίσκους. «Όπως κάποιος έχει το χάρισμα από τον Θεό να ζωγραφίζει καλά και κάποιος άλλος να μαγειρεύει, εγώ μπορώ να γράψω 15-20 τραγούδια το χρόνο με πολλή ευκολία».
Ε φηβεία... Μοιάζει ως συνέχεια από το προηγούμενο. Τα τραγούδια του είναι οι εμπειρίες ζωής που είχε από τα εφηβικά του χρόνια. Είχε παραδεχτεί, άλλωστε, πως μπορεί να γράψει μόνο στεναχωρημένος ή μετά από χωρισμούς! Το πρώτο του τραγούδι, με τίτλο «άσε με να νιώσω την αναπνοή σου» το έγραψε στα 14 του χρόνια!
Λ αϊκός… Γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1983. Πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου του 2016. Στη σύντομη καριέρα του πρόλαβε να γράψει και να κυκλοφορήσει 44 τραγούδια, όλα λαϊκού ρεπερτορίου. Μεγαλύτερες επιτυχίες του ήταν τα: Αλκοολίκες νύχτες, Δεν ταιριάζετε σου λέω, Δεδομένη με είχες, Είχα κάποτε μια αγάπη, Πάμε στοίχημα, Γίνεται, Συνοδεύομαι και άλλα.
Ι ππότης… Μέσα σε κάτι περισσότερο από 24 ώρες τα σενάρια και οι φήμες γύρω από το θάνατό του κατακλύουν το διαδίκτυο. Μια από τις τελευταίες είναι από την μαρτυρία της συνοδηγού στο αυτοκίνητο, σύμφωνα με την οποία ο Παντελής Παντελίδης χρησιμοποίησε το σώμα του ως ασπίδα προκειμένου να τη γλιτώσει από τα χειρότερα. Ιππότης μέχρι την τελευταία στιγμή.
Δ εν ταιριάζετε σου λέω... Έτσι ξεκίνησαν όλα! Με ένα τραγούδι και ένα αυτοσχέδιο βίντεο κλιπ που πολλοί σατίρισαν, αλλά όλοι άκουσαν! Ο Παντελής Παντελίδης αρχίζει να ανεβάζει βιντεάκια στο youtube προκειμένου να μην ξεχαστούν και μέσα σε μερικούς μήνες γίνεται φαινόμενο! «Έγραφα τραγούδια και τα έστελνα σε φίλους. Αυτοί ξεκίνησαν να τα ανεβάζουν για να υπάρχουν κάπου αποθηκευμένα, ώστε να έχουμε άμεση πρόσβαση αν μαζευόμασταν σε ένα σπίτι να πιούμε ένα κρασάκι. Με το κινητό τα έστελνα αρχικά. Μιλάμε για κακή ανάλυση ήχου. Μετά πήρα την κάμερα που είχαν αγοράσει οι γονείς μου για να βιντεοσκοπούν τον μικρό μου αδερφό».
Η παρέα… Όλα ξεκίνησαν σαν τα λεγόμενα μικρά εγκλήματα μεταξύ φίλων. Ο Παντελής Παντελίδης τραγουδούσε για και με τους φίλους, τραγουδούσε σε μικρά μαγαζιά που τον γνώριζαν και έρχονταν οι φίλοι του, τραγουδούσε για να περνάνε καλά. «Δέκα είναι οι φίλοι μου, δεν είναι πολλοί. Είναι πέντε από τη Νέα Ιωνία και άλλοι πέντε που τους γνώρισα όταν άρχισα να τραγουδάω», είχε πει και εκείνοι ήταν πάντα το εξομολογητήριό του. «Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και γουστάρουν. Και το πιο σημαντικό είναι ότι κανένας τους δεν έχει κανένα συμφέρον από μένα, δεν μου έχει ζητήσει ποτέ και κανένας τίποτα».
Σ άκης... Η τραγική ειρωνεία που αποκαλύπτεται μετά από κάθε αναπάντεχο θάνατο. Ο καλός φίλος του Παντελή Παντελίδη που είχε σκοτωθεί σε τροχαίο με μηχανή και για τον οποίο είχε γράψει τραγούδι το 2010. Όποτε ερχόταν η ώρα να το τραγουδήσει, ξεκινούσε με την αφιέρωση. «Ένα τραγούδι αφιερωμένο στον φίλο μας τον Σάκη που μας κοιτάει από ψηλά». Η παρέα εκεί ψηλά μεγάλωσε ξαφνικά. Ο Παντελής συνάντησε τον Σάκη και αγκαλιασμένοι το τραγουδάνε μαζί. Όπως καμιά πενταετία, πριν αρχίσουν όλα...
Πηγή: sdna.gr
