Η Chloe Wilson βίωσε κάτι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της που οι περισσότερες γυναίκες δε θα το έκαναν ποτέ. Όταν έμεινε έγκυος με το δεύτερο παιδί της, σκέφτηκε ότι γνώριζε ήδη τι να κάνει και δεν υπήρχε νόημα να αναζητήσει ιατρική βοήθεια.
«Πάντα προτιμούσα να βρίσκω το δικό μου μονοπάτι στη ζωή και αισθάνθηκα άνετα να το κάνω αυτό,» έγραψε στο Guardian. «Η οικογένειά μου ήταν αντίθετη- ήθελαν να ιατρική διαβεβαίωση, αλλά πίστευα ότι επειδή είχα κάνει ήδη ένα υγιές μωρό, το ίδιο θα γινόταν και με το άλλο. Το σώμα μου δεν χρειαζόταν βοήθεια.»
«Η εγκυμοσύνη μου εξελίχθηκε ωραία», συνεχίζει. «Όταν ήμουν έγκυος με το γιο μου, Buzz, δύο χρόνια νωρίτερα, αισθανόμουν τόσο αποξενωμένη και παράξενα όταν πήγαινα στο γιατρό και πήρα την απόφαση να μη πάω στον γυναικολόγο. Δεν έκανα εξετάσεις αίματος, υπέρηχους ή μετρήσεις, ούτε καν το υπερηχογράφημα των 12 εβδομάδων. Θα ήθελα να κάνω κάποιες εξετάσεις, αλλά δεν μπορούσα να αντέξω οικονομικά μια ανεξάρτητη μαία, έτσι είχα εμπιστοσύνη στα ένστικτά μου».
Ωστόσο, όταν άρχισε ο τοκετός, η Wilson κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
«Συνειδητοποίησα ότι δεν προχωρούσε σαν τη γέννηση του γιου μου. Η δική του διήρκεσε τέσσερις ώρες εναλλασσόμενης αγωνίας και έκστασης, ενώ αυτή ήταν ένας διαρκής πόνος που κυλούσε όλη την ημέρα» Είχα μάθει πώς να κάνω μια εσωτερική εξέταση και έτσι θα μπορούσα να αισθανθώ ότι είχα πλήρη διαστολή. Είχα ωδίνες για 10 ώρες, αλλά τώρα, αντί για ένα κεφάλι, αισθάνθηκα κάτι οστεώδες, δεν ήταν καθόλου όπως τα περίμενα.»
Τότε κατάλαβε ότι ήρθε η ώρα να ζητήσει ιατρική βοήθεια. Αυτό που είδαν γιατροί όταν έφτασε στο νοσοκομείο τους άφησε όλους άφωνους.
«Το ασθενοφόρο με μετέφερε μέχρι την αίθουσα τοκετού, όπου ένας γιατρός με εξέτασε, αποφάσισε ότι ήταν ένα κεφάλι στη τελική και ξεκίνησα να σπρώχνω. Μετά από λίγο, το μωρό βγήκε με τα πόδια, αλλά το κεφάλι του αρνούνταν να βγει. Φαινόταν να έχει κολλήσει, και καθώς με εξέταζε ο γιατρός, τα φρύδια του ανασηκώθηκαν: «Είναι δίδυμα!» φώναξε.
«Όταν σκέφτηκα την εγκυμοσύνη, υπήρχαν μικροσκοπικές ενδείξεις που υποδείκνυαν ότι ήταν μια πολλαπλή εγκυμοσύνη, αλλά τις απέρριψα .. Όταν ήμουν επτά μηνών έγκυος, μια φίλη μου είπε ότι μπορούσε να νιώσει ένα κεφάλι σε μια θέση αλλά εγώ μπορούσα να το νιώσω σε άλλη θέση. Αν και δεν είχαμε δίδυμα στην οικογένειά μας, ένιωθα ότι γινόταν πάρτυ στην κοιλιά μου κάθε φορά που έπαιζε μουσική. Τα άκρα του μωρού χτυπούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις αλλά θεωρούσα ότι μωρό μου ήταν απολύτως υγιές.»
Η Wilson είχε ωδίνες έξι εβδομάδες νωρίτερα, κάτι που είναι εξαιρετικά κοινό για δίδυμα. Αλλά ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι η έλλειψη ιατρικής φροντίδας θα μπορούσε κοστίσει τη ζωή των μωρών της.
«Και τα δύο μωρά ήταν πολύ μικροσκοπικά- μόλις ενάμιση κιλό το καθένα – και οι πνεύμονές τους δεν αναπτύχθηκαν πλήρως. Τους έριξα μόνο μια ματιά πριν τα πάνε στην εντατική μονάδα νεογνών. Ξαφνικά έμεινα μόνη και συνειδητοποίησα τι συνέβη. Είχα μονοζυγωτικά δίδυμα κοριτσάκια. Δύο μωρά με μια εγκυμοσύνη ήταν ένα θαύμα – διπλή τύχη …
«Τα κορίτσια μου, η Sapphire και η Blue, παρέμειναν στο νοσοκομείο για έξι εβδομάδες, μας επιτράπηκε να τις πάρουμε σπίτι όταν έκλεισαν 9 μήνες κύησης. Αισθάνομαι ενοχές όταν σκέφτομαι την άρνησή μου για ιατρική βοήθεια. Αλλά αυτό μετριάζεται από το γεγονός ότι η εγκυμοσύνη μου ήταν ήρεμη και γεννήθηκαν στο νοσοκομείο και σώθηκε η ζωή τους.
Ωστόσο, παρά τις ιατρικές επιπλοκές, η Wilson δεν λυπάται που δεν γνώριζε ότι περίμενε δύο μωρά.
«Τα δύο κορίτσια μου … έχουν εξελιχθεί σε θαυμάσιους ανθρώπους με πολύ διαφορετικές προσωπικότητες. Χαίρομαι που δεν ήξερα ότι έχω δίδυμα. Αν συνέβαινε ξανά, δεν ήθελα να το μάθω. Γιατί να χάσω την καλύτερη έκπληξη της ζωής μου;»
