Η «λήξη συναγερμού» στις σχέσεις των δύο κυβερνητικών εταίρων που σήμανε με την χθεσινή συνάντηση Τσίπρα- Καμμένου στο Μαξίμου, δεν σηματοδοτεί κατ' ανάγκην ότι οι ρηγματώσεις που υπάρχουν αποκαταστάθηκαν. Απλώς δείχνει ότι απεφεύχθη η ρήξη...
Κι' αν μπορεί να εξαχθεί κάποιο συγκεκριμένο συμπέρασμα, είναι πως η λύση του ονοματολογικού για τα Σκόπια, η κύρια εστία «κάθετης» αντιπαράθεσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, η βόμβα στα θεμέλια της κυβερνητικής σύμπλευσης, αναβάλλεται επ' αόριστον...
Το γνωρίζουν στην Αθήνα, στα Σκόπια, αλλά και σε ΕΕ και ΝΑΤΟ που ήδη έχουν λάβει τα μέτρα τους.
Το Σκοπιανό, ως καταλύτης
Αν η λύση του ονόματος των Σκοπίων ερχόταν στην Βουλή, η ρήξη ήταν προδιαγεγραμμένη. Είτε ο κ. Καμμένος θα έριχνε την κυβέρνηση (πρόθυμοι να την στηρίξουν, δεν προέκυψαν, και η αντιπολίτευση κατέστησε σαφές ότι αποκλείεται να «βάλει πλάτη...) είτε θα αποχωρούσε από αυτήν, μαζί με τους εξ ΑΝΕΛ προερχόμενους υπουργούς, εξακολουθώντας να την στηρίζει κοινοβουλευτικά, αλλά αφήνοντάς την σοβαρά τραυματισμένη.
Η εντύπωση που δόθηκε από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ (παρ' όλους τους ατυχείς και μικροπολιτικής σκόπευσης χειρισμούς που συνέβαλλαν στην δημιουργία «μετώπου» με την αντιπολίτευση αλλά και την κοινωνία) ότι οι διαπραγματεύσεις του με τα Σκόπια έχουν προοδεύσει ουσιαστικά, ότι σχεδόν επίκειται συμφωνία, προκάλεσε τα εθνικοπατριωτικά αντανακλαστικά των ΑΝΕΛ, χάραξαν την κόκκινη γραμμή τους. Από τις σαφείς διαφοροποιήσεις τους στο ζήτημα των συλλαλητηρίων, έφθασαν στο σημείο ο κ. Καμμένος να απειλεί ευθέως ότι «δεν θα επιτρέψει να περάσει συμφωνία με το όνομα Μακεδονία...».
Αλλά... «ευτυχώς» για την κυβέρνηση και τον κ. Καμμένο, παρά την αισιοδοξία Τσίπρα- Κοτζιά για επικείμενη λύση στο Σκοπιανό, αυτή η προοπτική μάλλον απομακρύνεται. Η αδυναμία του κ. Τσίπρα να συγκροτήσει εθνικό μέτωπο συνεννόησης με τα πολιτικά κόμματα για το χρονίζον εθνικό πρόβλημα, σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δυσκολίες και στο εσωτερικό των Σκοπίων, απέληξαν στην προϊούσα σκλήρυνση της στάσης, της αδιαλλαξίας του κ. Ζάεφ.
Και, εν μέρει, και εκ του ασφαλούς: ο Σκοπιανός πρωθυπουργός, γνωρίζει ότι η επίλυση του «ονοματολογικού», αποτελεί το κλειδί για την ευρωατλαντική ένταξη της χώρας του, την οποία επιθυμούν διακαώς τόσο η χώρα του, για λόγους εθνικής επιβίωσης, όσο και ΝΑΤΟ και ΕΕ εξ αιτίας των γεωπολιτικών συμφερόντων τους στην περιοχή. Με την κατάσταση, επί του θέματος, να εξελίσσεται όπως εξελίχθηκε στο εσωτερικό της Ελλάδας, ο κ. Ζάεφ κρίνει ότι το blame game μια μη συμφωνίας,μπορεί εύκολα να στραφεί εναντίον των Αθηνών. Χωρίς, μάλιστα, να υποστεί συνέπειες (και κινδύνους) η χώρα του...
Εγγυήσεις από ΝΑΤΟ-ΕΕ
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες διπλωματικές και πολιτικές πηγές, τόσο το ΝΑΤΟ (κυρίως) όσο και η ΕΕ, έχουν βρει τρόπους και διαδικασίες να παρακάμψουν το εμπόδιο της μη επίτευξης λύσης για το όνομα και να εντάξουν την χώρα. Είτε με κάποιας μορφής «ειδική σχέση» (που προβλέπεται), είτε με την σημερινή επίσημη διεθνή ονομασία τους, ΠΓΔΜ, με “αστερίσκο” ότι όταν λυθεί το ονοματολογικό, η συμμετοχή των Σκοπίων θα... ενδυθεί με το νέο συμφωνημένο όνομα!
Μη λύση, ουδέν πρόβλημα...
Ως εκ τούτου, με τον πυροκροτητή απενεργοποιημένο προς το παρόν και άγνωστο για πόσο, η συνεργασία των δυο κομμάτων, μπορεί να συνεχισθεί με τις γνωστές, και σε μεγάλο βαθμό ακίνδυνες και εκ του ασφαλούς, διαφοροποιήσεις των ΑΝΕΛ σε ζητήματα που θεωρούν ότι αλλοιώνουν το εθνικοπατριωτικό DNA τους: δικαιώματα ατόμων με ιδιαιτερότητες, σχέσεις με την Εκκλησία, μεταναστευτικό-προσφυγικό, ρητορική σε σχέση με την Τουρκία. Οι δυο εταίροι, θα συνεχίζουν να συνεργάζονται, να απολαμβάνουν τα όποια οφέλη προσδοκούν από την παραμονή τους στην εξουσία, να συντηρούν ευδιάκριτες τις αμοιβαίες “διαφοροποιήσεις” τους για να συγκρατούν το (δημοσκοπικά, τουλάχιστον...) συρρικνούμενο εκλογικό τους ακροατήριο, και λίγο πριν από τις εκλογές να... απογαλακτισθούν με πιο πανηγυρικό τρόπο, να διασωθούν εκλογικά (κυρίως οι ΑΝΕΛ) και... μετά τα ξαναλένε.iefimerida.gr
