Βαδίζοντας στην οδό του μαρτυρίου, ανάμεσα στον κόσμο από διαφορετικές χώρες πολιτισμούς και θρησκείες , αντιλαμβάνεσαι ότι όλοι αυτοί είναι συνοδοιπόροι σε μια διαδρομή κατά την οποία όλοι προσπαθούν να αντιληφθούν ,ο καθένας με τον δικό του τρόπο, την μαρτυρική διαδρομή του Χριστού προς τον Γολγοθά.ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΧΝΑΚΗ
Μα δε μπορεί κανείς να μιλήσει για τις μαρτυρικές ώρες που ο Ιησούς παρέμεινε μέσα στην υγρή βραχώδη φυλακή του στα έγκατα της γης, κοντά σε ληστές που όλοι μαζί ήξεραν ότι σε λίγες ώρες θα έβρισκαν σταυρικό θάνατο. Και δε μπορεί κανείς να μιλήσει, για αυτές τις στιγμές που ο Υιός του Θεού δοκιμαζόταν ως άνθρωπος διότι μόνο εκείνος είχε την δύναμη γι αυτήν την θεϊκή υπομονή.
Η φυλακή του Ιησού βρισκόταν στο Πραιτώριο κι εκεί ήταν μόνος του. Τα πόδια του δεμένα με αλυσίδες και ο ίδιος καθισμένος στο βράχο συνέχιζε την προσευχή του στον Πατέρα του, περιμένοντας υπομομετικά την ώρα της Σταύρωσης. Αργότερα το αγκάθινο στεφάνι, και οι σταγόνες του αίματος που θα κυλούσαν από το μέτωπό του θα έβαφαν για πάντα τις σελίδες της ιστορίας και θα άφηναν παρακαταθήκη την ταπείνωση και την υπομονή του Ιησού Χριστού.
Το "Πραιτώριο" στην οδό των Παθών, την εποχή του Χριστού ήταν Διοικητήριο και επίσημη κατοικία του Ρωμαίου Διοικητή Ηγεμόνα Πιλάτου. Εδώ έφεραν τον Ιησού μετά τον Άννα και τον Καϊάφα για να δικαστεί. Εδώ ο Πιλάτος διέταξε να μαστιγώσουν τον Ιησού. Εδώ Τον έντυσαν με την κόκκινη χλαμύδα, Τον φυλάκισαν και Τον καταδίκασαν στην έσχατη ποινή του θανάτου με σταύρωση. Εδώ του έδωσαν το Σταυρό για να ξεκινήσει το δρόμο του Μαρτυρίου…
Μία σκάλα σε οδηγεί σε ένα από τα πιο συγκλονιστικά προσκυνήματα των Ιεροσολύμων. Στον υπόγειο χώρο που της προσωρινής φυλακής του Ιησού.
Οι συνθήκες κράτησης του Θεανθρώπου άθλιες... Στη χαμηλή και στενή σπηλιά, οι φύλακες είχαν βάλει τα πόδια Του Χριστού μέσα σε τρύπες έτσι ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να διαφύγει.
Ένα χαμηλότερο σπήλαιο κάτω από την φυλακή του Χριστού ήταν κατά την παράδοση η φυλακή των δύο ληστών που σταυρώθηκαν μαζί με τον Κύριο.
Στο Πραιτώριο κάθε χρόνο τη Μεγάλη Παρασκευή τελείται η Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών και από εδώ ξεκινά η πορεία προεξάρχοντος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, ο οποίος κουβαλά στον ώμο του τον Σταυρό αναπαριστώντας τη διαδρομή που ακολούθησε ο Ιησούς Χριστός έως τον Γολγοθά.
Η καταδικαστική απόφαση του Πόντιου Πιλάτου.
Ο Χριστός οδηγήθηκε στον Πιλάτο μετά τη νυχτερινή παράνομη δίκη του από τον Καϊάφα διότι το Συνέδριο των Ιουδαίων δεν είχε δικαίωμα να τον καταδικάσει σε θάνατο χωρίς την έγκρισή του. Σύμφωνα με τις διηγήσεις των Ευαγγελίων ο Πιλάτος παρουσιάζεται σαν να θέλει και να προσπαθεί να απαλλάξει τον Χριστό από τη θανατική καταδίκη. Ομολογεί, μάλιστα, μετά την ανάκρισή Του ότι δεν βρίσκει τίποτε επιλήψιμο εναντίον Του.
Η επιμονή όμως των κατηγόρων του Ιησού Χριστού είναι ασφυκτική. Απορρίπτουν κάθε προσπάθειά του Πιλάτου να Τον απαλλάξει ακόμη και κατά τα καθιερωμένα με το δικαίωμα δηλαδή που είχε ως ηγεμόνας να ελευθερώνει, λόγω της γιορτής του Πάσχα, έναν κατάδικο.
Γι' αυτό, όταν τους ρωτάει αν προτιμούν ν' αφήσει ελεύθερο τον Χριστό ή τον Βαραββά, εκείνοι επιλέγουν τον Βαραββά. Έπειτα, στο ερώτημά του τι να κάνει με τον Χριστό, κραυγάζουν: «Σταυρωθήτω!». Τον απειλούν μάλιστα ότι, αν δεν καταδικάσει εκείνον που παριστάνει τον βασιλέα, σημαίνει πως δεν είναι φίλος του καίσαρα!...
Ο Ματθαίος διηγείται το όνειρο της γυναίκας του Πιλάτου, Πρόκουλας ή Πρόκλης, η οποία το ερμήνευσε ως μήνυμα για την αθωότητα του Χριστού και γι' αυτό τρέχει στο Πραιτώριο να αποτρέψει τον σύζυγό της από οποιαδήποτε ένοχη πράξη εναντίον Του. Σύμφωνα, μάλιστα, με παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας η σύζυγος του Πιλάτου έγινε χριστιανή και η μνήμη της γιορτάζεται στις 27 Οκτωβρίου.
Τελικά ο Πιλάτος παίρνει νερό και πλένει επιδεικτικά τα χέρια του μπροστά στον όχλο δηλώνοντας: «αθώος ειμί από του αίματος του δικαίου τούτου». Συγχρόνως, όμως, υποκύπτει στις πιέσεις των εχθρών του Χριστού και Τον παραδίδει σ' αυτούς για να Τον σταυρώσουν...
