Ο Ταγίπ Ερντογάν επανεκλέγεται πρόεδρος της Τουρκίας από τον πρώτο γύρο.
Με καταμετρημένο το 99,9% των ψήφων συγκεντρώνει 53,6%, ενώ ο βασικός αντίπαλός του, Μουχαρέμ Ιντζέ, 30,8%.
Το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) εξασφάλισαν τις περισσότερες έδρες στην τουρκική Βουλή, συγκεντρώνοντας το 53,6% των ψήφων.
Αν και το AKP χάνει την αυτοδυναμία στη Βουλή, μπορεί να έχει την πλειοψηφία εφόσον συμμαχήσει με το ακροδεξιό MHP.
Το CHP συγκέντρωσε 22,7%, το φιλοκουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) 11,5% και το Καλό Κόμμα 10,1%. Κανένα από τα άλλα κόμματα δεν υπερέβη το όριο του 10% για να αναδείξει βουλευτές.
Η αντιπολίτευση καταγγέλλει παρατυπίες και προσπάθεια χειραγώγησης του αποτελέσματος.
Ο Ιντζέ, που έχει καλέσει σε συνέντευξη Τύπου το μεσημέρι στην Άγκυρα, φέρεται να «αναγνώρισε» τη νίκη του Ερντογάν τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο HaberTürk.
Τα επικυρωμένα αποτελέσματα αναμένεται να ανακοινωθούν την Παρασκευή και εφόσον επιβεβαιωθούν, θα σημάνει η έναρξη μιας νέας, διαφορετικής εποχής για την Τουρκία: η εποχή του προέδρου-σουλτάνου.
Ο Ερντογάν πανηγύρισε τη νίκη του απευθυνόμενος στους χιλιάδες συγκεντρωμένους οπαδούς του από το μπαλκόνι των κεντρικών γραφείων του AKP στην Άγκυρα.
«Ο νικητής αυτών των εκλογών είναι η δημοκρατία, είναι η λαϊκή βούληση. Ο νικητής αυτών των εκλογών είναι κάθε ένας από τα 81 εκατομμύρια συμπολίτες μας», είπε.
Επέμεινε ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να «απελευθερώνει εδάφη στη Συρία» ώστε οι «φιλοξενούμενοί μας» -οι Σύροι πρόσφυγες- να μπορέσουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους με ασφάλεια, ενώ διεμήνυσε ότι η Τουρκία θα δράσει πιο αποφασιστικά εναντίον των τρομοκρατικών οργανώσεων.
Με βάση τη μεταρρύθμιση του Συντάγματος, που ψηφίστηκε μόλις πέρυσι, οι εξουσίες του προέδρου είναι σχεδόν απεριόριστες.
Η προεδρία από ένα σχεδόν εθιμοτυπικό ρόλο, συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες και ο πρόεδρος της χώρας είναι ταυτόχρονα επικεφαλής της κυβέρνησης, επικεφαλής του κράτους και επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος.
Η εκτελεστική εξουσία μεταφέρεται στον πρόεδρο με την κατάργηση του πρωθυπουργικού αξιώματος. Ο πρόεδρος στο εξής θα διορίζει υπουργούς, τα ανώτατα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, δικαστές και αντιπροέδρους.
Η κυβέρνηση δεν θα χρειάζεται ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, η οποία Βουλή θα ανανεώνεται κάθε πέντε χρόνια -και όχι κάθε τέσσερα, όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Ο πρόεδρος θα διορίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Η Βουλή θα μπορεί να ζητάει την απομάκρυνση του προέδρου εάν πιστεύεται ότι έχει διαπράξει έγκλημα, ενώ μέχρι στιγμής αυτό γινόταν μόνο σε περίπτωση προδοσίας.
Αλλά στην πρόταση μομφής κατά του προέδρου, προκειμένου να ανοίξει έρευνα εναντίον του, θα πρέπει να κατατεθεί αίτημα από την πλειοψηφία των βουλευτών (301 σε σύνολο 600) και θα πρέπει τα τρία τέταρτα των βουλευτών να ψηφίσουν υπέρ της.
Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, το προεδρικό μοντέλο της Τουρκίας δεν διαθέτει τους μηχανισμούς ελέγχου και ισορροπιών μεταξύ των εξουσιών, όπως γίνεται για παράδειγμα στις ΗΠΑ ή τη Γαλλία.
Οι αλλαγές που έγιναν με τη μεταρρύθμιση στην ουσία μετατρέπουν το κοινοβούλιο ως επί το πλείστον σε «συμβουλευτικό» σώμα του προέδρου.